ย้อนกลับ เมื่อปี พ.ศ. 2469 นายเคว่อง (Mr. K Wong) ชาวจีนสัญชาติมาเลเซีย ซึ่งภูมิลำเนาเดิมอยู่ที่เมืองปีนัง ประเทศมาเลเซีย เข้ามาทำเหมืองแร่ดีบุกที่หมู่บ้านเหมืองแกะ ตำบลนาสาร อำเภอบ้านนาสาร ตั้งอยู่ฝั่งริมคลองฉวาง ตรงข้ามกับที่ตั้งของโรงเรียนนาสาร นายเค หว่อง ได้ซื้อที่ดินริมทางรถไฟด้านทิศตะวันตก จำนวน 18 ไร่ สร้างบ้านพักของตนและได้นำเมล็ดพันธุ์เงาะจากปีนัง มาปลูกทางทิศเหนือของบ้านทั้งสิ้น 4 ต้น มีเพียงสองต้นเท่านั้นที่มีลักษณะพิเศษ คือเมื่อสุกแล้วรสชาติหวาน หอม เนื้อกรอบ เปลือกบาง

พ.ศ.2479 เมื่อนายเค หว่อง เลิกกิจการเหมืองแร่กลับปีนัง ได้ขายที่ดินผืนนี้พร้อมบ้านพักแก่กระทรวงธรรมการ (กระทรวงศึกษาธิการ) ทางราชการจึงปรับปรุงให้เป็นอาคารเรียน และย้ายโรงเรียนนาสารจากวัดนาสารมาอยู่ที่อาคารแห่งนี้ เมื่อ 17 พฤศจิกายน พ.ศ.2479 แต่เงาะพันธุ์โรงเรียนก็ไม่ได้แพร่หลาย เนื่องจากการส่งเสริมด้านการเกษตรไม่ดีพอ ระหว่างปี พ.ศ. 2489-2490 มีผู้ตอนกิ่งไปขยายพันธุ์ได้ ต่อมาปี พ.ศ.2499 นายคำแหง วิชัยดิษฐ์ ได้ย้ายมาดำรงตำแหน่งครูใหญ่โรงเรียนนาสาร และพิจารณาแล้วว่า เงาะต้นนี้เป็นเงาะพันธุ์ดีควรให้มีการขยายพันธุ์อย่างแพร่หลาย

“เงาะโรงเรียนนาสาร” ผลเงาะจะมีทรงค่อนข้างกลม ขนดก เปลือกบาง ปลายขนสีเขียว เนื้อแห้งไม่แฉะ รสชาติหอม หวาน เนื้อล่อนออกจากเมล็ด ทำให้เป็นที่นิยมรับประทานและเป็นที่ต้องการของตลาดทั้งภายในและต่างประเทศและที่สำคัญเงาะโรงเรียนนาสารยังได้รับการขึ้นทะเบียนสิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ จากกรมทรัพย์สินทางปัญญา กระทรวงพานิชย์ (Geographical Indications หรือ GI) ตั้งแต่ปี พ.ศ.2561 เฉพาะที่ปลูกในพื้นที่ 3 อำเภอ ได้แก่ อำเภอบ้านนาสาร อำเภอบ้านนาเดิม และ อำเภอเวียงสระ เท่านั้น

ในปี พ.ศ.2512 พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช ได้เสด็จจังหวัดสุราษฎร์ธานี นายชัช อุตตมางกูร ผู้นำชาวสวนเงาะได้ทูลเกล้าฯ ถวายผลเงาะโรงเรียนนาสาร และขอพระราชทานชื่อพันธุ์เงาะนี้เสียใหม่ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว มีพระราชดำรัสว่า “ชื่อเงาะโรงเรียนดีอยู่แล้ว”ตั้งแต่นั้นมาเงาะพันธุ์นี้จึงได้ชื่อว่า “เงาะโรงเรียนนาสาร” อย่างเป็นทางการ อนึ่งเพื่อความเป็นเอกลักษณ์อย่างหนึ่งของจังหวัดสุราษฎร์ธานี อำเภอบ้านนาสาร จึงจัดงานเทศกาลเงาะโรงเรียนนาสาร (GI) ขึ้นเป็นประจำในช่วงเดือน กรกฎาคม ถึง สิงหาคม ของทุกปี